28 Haziran 2010 Pazartesi

Bugün bir yıldız kaydı!





Canımızdan çok sevdiğimiz, hayat dolu, herşeyden mutlu olmasını bilen büyük bir insanı, güzel bir insanı, ananemi, minikkuşumuzu kaybettik.

Ne mutlu ki çok güzel bir hayat yaşadın. Dolu dolu. Son dakikaya kadar sevdikleriyledin hep. Kimseyi üzmek istemezdin ama bugün çok üzdün bizi ananecim. Çok!




Şimdi bir melek oldun ve yukarıdaki sevdiklerinin yanına gittin. Dilinden düşüremediğin canın kocana, dedeme kavuştun.

Ama peki artık bize seda sayan'ın ilk kocasının adını kim söyleyecek ananecim? Atatürk'le yaşadığı anıları kim anlatacak? Kim hiç beklemediğim bir anda espri yapacak? Kim en güzel reçel tarifini bana verecek? Kim? kim? kim?

Şuan halen kendime gelmiş değilim, gittiğine inanmak istemiyorum... Ama herkesin alıştığı gibi biz de alışıcaz... Çok zor olucak ama alışıcaz...Hiç unutmadan!

Evimizin her köşesi senden bir parçayla dolu. Kafamı nereye çevirsem, neye baksam hep seni hatırlayacağım.

Dün iyi ki gördüm seni. İyi ki elini sımsıkı tuttum, iyi ki saçını okşadım, iyi ki kokunu içime çektim, iyi ki....

Yarından sonra hayat bizim için çok daha zor olucak ananecim. Seni son yolculuğuna uğurlayacağız. Seni çok özleyeceğiz.


Mekanının cennet olacağına eminim ananecim! Seni ömrümün sonuna kadar seveceğim...




6 yorum:

  1. Allah rahmet eylesin,mekanı cennet olsun melek anneannenin. Pınarcım, umarım hepimiz bir gün anneannen gibi çok sevilen, saygı ve hayranlık duyulan tonton bir anneanne olabiliriz. Allah sana ve anneannenin tüm sevenlerine sabır versin.

    YanıtlaSil
  2. Pınarcım,

    Mekanı cennet olsun.Allah geride kalanlara uzun,sağlıklı ömürler versin.

    YanıtlaSil
  3. Ah Puficancığım senin bütün hissettiklerin aynı zamanda benim de hissettiklerim. O doğduğumuz andan beri o kadar işlemiş ki iliklerimize kadar onu kaybetmiş olsak bile hatıralarıyla onun yanına gidene kadar idare edebiliriz zannedersem.
    Mis gibi kokusu hala burnumda, gülümsemesi gözlerimin önünde, esprileri kulağımda ve sanki hala evine gitsek oturduğu köşesinden kapıya doğru boynunu ağır ağır uzatıp bizi görünce mutlu bir gülümseme belirecek gibi yüzünde.
    Tek avuntum dolu dolu yaşadı hayatı. Ne mutlu ki onu bir gün bile üzmemiş bir eşi, el üstünde tutmuş iki kızı ve bizim gibi sevgi ve saygısını eksik etmemiş torunları vardı.
    Öyle pamuk gibi, minnoş bir annaneye sahip olduğum için çok şanslı hissediyorum Puficiğim. Ben biliyorum ki hepimizle ayrı ayrı gurur duyuyordu ve şimdi en büyük temennim ona layık evlatlar olmayı sürdürebilmemiz ve birbirimizi sonsuza dek sevmemiz, saymamız ve kollamamız. Çünkü o ve dedem cennetteki dev ekranda bizi seyrediyorlar şimdi canım kuzenim :)

    YanıtlaSil
  4. Merhaba, blogunuzu daha yeni kesfettim.

    Ananenizi kaybetmeniz gercekten cok buyuk bir uzuntu. Sizi cok iyi anliyorum. Gecen sene temmuz da bende dedemi kaybettim. Kesinlikle bir bosluk olusuyor insanin hayatinda. Size ve ailenize sabir diliyorum. Bu guzel insanin mekani cennet olsun. Nur icinde yatsin.

    YanıtlaSil
  5. Merhaba,
    Aradan 2 ay geçmesine rağmen üzüntüm, özlemim ilk günkü gibi. Dediğiniz gibi boşluk oluştu hayatımızda.. Allah size ve sevdiklerinize de sabırlar versin...İyi dilekleriniz için çok çok teşekkür ederim...

    YanıtlaSil
  6. 6 Mayis 2010 da'da ben annecigimi kaybettim, anneannemi hic hatirlamiyorum bile:( Ne mutlu size ki bunca yil onunla yasamis, birlikte olmussunuz. O'nunla cok guzel gunler ve anilar paylasmissiniz. Bu guzel insan inaniyorum ki su an huzur icindedir. Size ve ailenize sabirlar diliyorum.
    Sevgiler,
    Asuman

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...